Chodzi o użycie słowa żaden. W tłumaczonym tekście, będącym fragmentem dialogu, napisałam: „Dookoła cisza i spokój. Parę chałup. Żadnych turystów”. A w innym miejscu: „Żona się nie zgadza. Żadnych wyjazdów na ryby”. Korektorka zakwestionowała w obu wypadkach żadnych, powołując się na Słownik Poprawnej Polszczyzny, który jako przykład błędu podaje zwrot „To żaden problem”. Nie całkiem mnie to przekonuje, więc chciałabym się upewnić, czy rzeczywiście należało zmienić zacytowane fragmenty.

Szanowni Państwo,
ciekawi mnie pisownia tytułu powieści Gombrowicza: „Trans-Atlantyk” (tak w WSO). Czy łącznik wynika z ówczesnej reguły ortograficznej, czy może chodzi tu o jakiś świadomy zabieg ortograficzny? A jeśli to pierwsze, to czy z zasady nie uwspółcześniamy ortografii w tytułach dzieł artystycznych? Kilkakrotnie pojawiło na łamach poradni zalecenie, że uwspółcześniamy ortografię, jeśli chodzi o zawartość książek. A jak z tytułami?

Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Dzień dobry,

ostatnio moi koledzy z pracy zaczęli na pożegnanie mówić „tymczasem”, co jest zgodne z definicją „tymczasem III” dostępną na stronie PWN-u, jednak nie do końca dla mnie intuicyjne. Nie rozumiem, skąd wzięło się użycie tego słowa w tym kontekście. Tutaj jest moje pytanie — jaka jest etymologia tego słowa w tym kontekście? Czy to jest skrót od jakiegoś dłuższego pożegnania typu „tymczasem póki się nie widzimy, to trzymaj się”?

Z góry dziękuję za odpowiedź.

Chciałam zapytać o nawiasy umieszczane tuż po przytaczanych w tekście tytułach książek np. „Jan Kowalski jest autorem powieści «Wspomnienia» (1990)”. Czy nawiasy, o których tu mowa, są obowiązkowe? Jakie informacje powinno się w nich umieszczać (tylko rok wydania)? Czy nawiasy należy wstawiać za każdym razem, gdy pojawia się tytuł omawianej książki?

Mam problem jaki znak interpunkcyjny (dwukropek czy myślnik) zastosować w tytule mojej pracy dyplomowej. Powinienem napisać: Wybrane alergeny Artemisia vulgaris: analiza lokalizacji subkomórkowej oraz testowanie specyficzności przeciwciał czy Wybrane alergeny Artemisia vulgaris – analiza lokalizacji subkomórkowej oraz testowanie specyficzności przeciwciał?

Dzień dobry!
Kolejne moje pytanie dotyczy również pisowni skrótów. Czy skróty tytułów naukowych należy pisać w jakichś wypadkach wielką literą? Jeśli występuję z podaniem w jakiejś sprawie do osoby z takim tytułem (np. prof., dr), to należy ten tytuł w nagłówku podania pisać wielką czy małą literą?
Pozdrawiam
Alina Borkowska

W wywiadach telewizyjnych często redaktorzy zwracają Panie ministrze, Panie premierze, Panie prezydencie, mówiąc do wiceministra, wicepremiera, byłego prezydenta. Czy jest to poprawne? Przecież tytułują rozmówcę niewłaściwym tytułem. Z drugiej strony zwrot Panie były prezydencie brzmi trochę dziwnie.

Witam serdecznie.
Mam pytanie dotyczące ukośnika w funkcji znaku przestankowego. Zetknęłam się mianowicie z zastępowaniem przecinków ukośnikiem, np. w przypisie – z użyciem ukośnika zamiast przecinków oddzielających nazwiska współautorów. Co Państwo o tym myślicie?
Pozdrowienia
Donia Cydejko

Witam,

mam pytanie dotyczące transkrypcji ukraińskiego nazwiska Вихованець. Spotkałam się z zapisem "Wychowaniec", który wydaje się poprawny, jednak z zasad transkrypcji na stronie https://sjp.pwn.pl/zasady/Uwagi-szczegolowe-do-transkrypcji-wyrazow-ukrainskich;629712.html wynika, że na końcu wyrazu powinien znaleźć się znak zmiękczenia, czyli "Wychowanieć". Nie brzmi to dobrze i nie znam przykładów potwierdzających stosowanie takiej zasady w przypadku tej konkretnej końcówki. Będę wdzięczna za rozstrzygnięcie.

Jak odmieniać przez przypadki nazwę miejscowości Ulkowy (woj. pomorskie)? Ja odmieniam: Ulków, Ulkowom, Ulkowami, Ulkowach. Koledzy mają odmienne zdanie (Ulkowych, Ulkowym, Ulkowymi, Ulkowych?). Dotyczy to też takich nazw, jak Subkowy, Walichnowy i inne, głównie na Kociewiu.
Z góry dziękuję, łączę wyrazy szacunku.
Małgorzata Tuszyńska – Muzeum Archeologiczne w Gdańsku